Gazeta‘da menga jamoaviy ruh yoqadi. Bu muhit senga, masalan, bilmaganlaringni o‘rgatib tashlaydi — universitetda to‘rt yil o‘qib ham ololmaysan bunday bilimlarni. Bu yerdagi erkin ijodiy muhitni sevaman. Gazeta tashqaridan go‘yo qatʼiy belgilab qo‘yilgan qolipda ishlaydigandek ko‘rinsa-da, aslida tajribalarga ochiq, media-bozorimiz trendsetteri.

Shuningdek, bu yerda erksevar yoshlarning juda ko‘pligi ham yoqadi — ular baʼzan mahmadonadek ko‘rinadi, lekin ularning ko‘pligi baribir ham yaxshi.

Meni Gazeta‘da nima ushlab turadi? Savolnomadagi men uchun eng og‘ir savol shu bo‘ldi, chunki 2025 yil 30 dekabr kuni Gazeta bilan shartnomam tugaydi. Lekin, kun kelib, men aynan hozirgi jamoaviy ruh va erkin ijodiy muhit uchun ham Gazeta‘ga qaytgan bo‘lardim. Fursatdan foydalanib, Gazeta‘ga, Azamat aka Atajanovga, Suren aka Sapovga, Davlat Umarovga, shuningdek, bu yerda qolayotgan barcha hamkasblarga hammasi uchun rahmat, deb qolaman. Rahmat!

«Har qanday axborotni xalq uchun xalqona tilda berish zarur. Axborot ommaga kech uzatilsa-da, u puxta, chuqurroq va ishonchli bo‘lishi, odamlarda savollar tug‘dirmaydigan darajada tayyorlanishi kerak», degan g‘oya bilan ijod qilamiz.

Biz qandaydir mukofot yoki qaysidir amaldorning nazariga tushish niyatida axborot uzatmaymiz. Faqat o‘quvchilarning dunyoqarashini o‘stirish, ularga ishonchli maʼlumot berish yo‘lida harakat qilamiz, xolos.

Gazeta‘ga kelganimda talaba edim. Maqsadim esa O‘zbekistonning eng yaxshi nashrlaridan biri sifatida ko‘rsatiladigan tahririyatda o‘rnimni topish bo‘lgan. Ammo yillar o‘tib, qadriyatlarim o‘zgardi, ehtimol, Gazeta‘niki bilan bog‘lanib ketdi. Endi men qilayotgan ishim orqali o‘zim va yaqinlarim bir bo‘lagi bo‘lgan jamiyatga, undagi odamlarning hayotiga, hech bo‘lmasa, birgina insonning fikriga yaxshi maʼnoda taʼsir qilishni maqsad qilganman.

Aslida odamlar Yer yuziga uni yana-da go‘zallashtirish uchun yuboriladi, deb hisoblayman. Hamma biror bir ishi orqali bu jarayonga hissa qo‘shadi. Masalan, novvoy non yopish, o‘qituvchi ilm berish bilan va hokazo. Mening chekimga esa odamlarni tinglash va yozish masʼuliyati tushganini ich-ichimdan his qilaman. Aks holda, bu ish bilan bunchalik uzoq shug‘ullana olmas va undan mazmun topa olmagan bo‘lardim. Gazeta — ana shu jarayon uchun yaxshi va to‘g‘ri minbar. Uning doim o‘ziga xos jiddiyligi, salobati va qatʼiyati bo‘lgan.

Shu minbarda har bir materialim chiqqandan so‘ng kichik belgilar bilan bo‘lsa-da, maqsadlarimning amalga oshayotganini sezaman: kimdir ko‘tarilgan muammo haqida gapira boshlaydi, yana kimdir mavzuni muhokama qiladi, baʼzan vaziyatga masʼullar eʼtibor qaratadi, kutilmaganda notanish odamlardan qaysidir qahramonlarimning tajribasi ularni ilhomlantirgani, taʼsirlantirgani haqida xabarlar olaman.

Maqsadingiz qanchalik sof va katta bo‘lmasin, atrofingizda to‘g‘ri, o‘ylari sizniki bilan tutashadigan, niyati beg‘araz insonlar bo‘lmasa, unga olib boradigan yo‘l siz uchun mashaqqatga aylanadi. Tahririyatdagi hamkasblarim, jamoa bilan bizning maslagimiz bir, jamiyatdagi og‘riqlarni ham, yutuqlarni ham o‘xshash his qilamiz.

Katta bo‘lganim sari yaxshi odamlar davrasiga tushib qolish ham bir neʼmat ekani, u hammaga ham, xohlasa ham berilavermasligini ko‘rib, buni yanayam qadrlay boshlaganman. Aynan shular: ham hayotimning mazmuniga aylangan ish bilan erkin shug‘ullanish, ham buni to‘g‘ri insonlar bilan amalga oshirish imkoniyati meni Gazeta‘da ushlab turadi.

Men Gazeta‘ning tamoyillarini yaxshi ko‘raman, ular mening hayotiy qadriyatlarimga juda mos tushadi. Masalan, so‘z berish mumkin emas deya taqiq qo‘yilgan birorta ham shaxs yo‘q. Fikrlar xilma-xilligi muhim. Jurnalist hikoyasidagi har bir yangi chehra — yangi manba. Ëki ahmoqona savol degan narsaning o‘zi yo‘qligi haqidagi tamoyillar. Menga nashrning har qanday qiyin vaziyatlarda ham saqlab qoladigan sovuqqonligi, insoniyligi, o‘ta ziyrakligi va o‘z ichki sezgisiga qattiq ishonishi yoqadi. Bu ishonch o‘z-o‘zini tanqid qilish va tekshirish bilan hamnafas bo‘lib ketgan.

Gazeta‘da o‘zgacha va ajoyib insonlar ishlaydi deb hisoblayman. Ular erkin, sotilmaydigan, o‘ta to‘g‘riso‘z, lekin birovning chegarasini hurmat qiladigan odamlardir. Jamoamiz jamiyatimizda kam uchraydigan o‘zaro hurmat muhiti bilan maqtana oladi. Bu yerda shunchaki inson bo‘lganingiz uchun o‘zingizni qadrli his qilasiz. Aynan shu narsa bizga inson huquqlarini taʼminlash yo‘lida ishlashga yordamlashadi.

Gazeta men uchun har doim suyanch bo‘lgan, chunki ish orqali bekorchilikdan chalg‘iyman. Tan olaman, yillar o‘tgan sari bu yerda o‘sishim uchun joy qolmadi deb tez-tez o‘ylab qolaman. Lekin har safar Gazeta yangi o‘sish nuqtasini ko‘rsatib, meni bu inqirozdan olib chiqa oladi. Yetti yillik ishim davomida o‘nlab bunday holat bo‘ldi. Rivojlanish imkoniyati va ajoyib hamkasblar — meni tahririyatda ushlab turgan narsalar shu.

Gazeta‘ni to‘g‘riligi, ortiqcha shov-shuv yo‘qligi va nimaga urg‘u berishni bilgani uchun yoqtiraman.

Bu yerda besh yildan beri ishlayman — boshqa hech qayerda bunchalik uzoq vaqt ishlamaganman. Gazeta‘ning siri nimada? Ishonch, o‘zaro hurmat, gorizontal iyerarxiya va sog‘lom aqlda. Gazeta menga qilgan ishim uchun javobgarlikni his qilishni va nimagadir qodir ekanimni, qolaversa, buni yaxshi uddalay olishimni o‘rgatdi.

Menda doim odamlarga yordam berish va ularning hayotini yaxshiroq tomonga o‘zgartirish istagi bo‘lgan. Vaqt o‘tib, bunga so‘z orqali erishish men uchun to‘g‘ri yo‘l ekanini angladim. Atrof-muhitni kuzatar ekanman, uning go‘zalligini oddiy narsalarda ko‘raman: yo‘lovchilar tabassumlarida, samimiy suhbatlarda, begona bo‘lsa-da, juda yaqin taqdirlarda.

Men insoniy hikoyalarini ehtiyotkorlik, diqqat va iliqlik bilan yig‘aman va ularni har kim o‘zini ko‘rishi mumkin bo‘lgan matnlarga aylantiraman.

Gazeta‘da ishlayotganimga uch yil bo‘ldi. Bu yerda men odamlarni birlashtiraman — biror bir inson haqida hikoya qilar ekanman, uning hikoyasini umumiy, katta va jonli manzaraning bir bo‘lagi sifatida ko‘raman. Bir inson taqdirini dunyoga so‘zlab berib, yuzlab boshqa odamlarni yaqinlashtirish mumkinligiga ishonaman. Ishimning maʼnosi ham aynan shundan kelib chiqadi — eshitiladigan ovoz bo‘lish va birlashtiruvchi ko‘prikka aylanish.

Gazeta menga tinglash, so‘zlash va eshitilish, jonli hikoyalar bilan ishlash va o‘quvchilarning munosabatini ko‘rish imkonini beradi. Kerakli va foydali ekanimni his qilishim meni bu yerda ushlab turadi. Bu yerda materiallarim odamlarni qo‘llab-quvvatlashi, ilhomlantirishi va birlashtirishi, ularning qalbida aks-sado topishi va o‘zlarinining ahamiyatini his qilishlariga yordam berishi mumkinligini tushunaman.

Men uchun o‘quvchi materiallarimni o‘qib, u yolg‘iz emasligini, uni eshitishlarini va tushunishlarini anglashi muhim. Agar hikoya qilingan bittagina voqea ham kimgadir boshqa bir insonga yoki o‘ziga qarab bir qadam tashlashga yordam bersa, demak, barchasi bejiz emas.

Bu satrlar men uchun nafaqat jurnalistikada, balki boshqa sohalarda ham yo‘l-yo‘riq bo‘lib xizmat qiladi. Gazeta‘da biz qamrov yoki ko‘rishlar soni ortidan quvmay, haqiqatan ham ahamiyatli bo‘lgan mavzular haqida yozishimiz men uchun juda muhim. Bu yerda o‘quvchiga hurmat bilan qaraladi va auditoriya fikrlaydi, degan qarash ustuvor. Shu sababli shoshilmaslikka, “klik” uchun bosim qilmaslikka, mavzularga chuqur kirishga, faktlarni tekshirishga va material to‘la tushunarli bo‘lmaguncha uni eʼlon qilmaslikka imkoniyatimiz bor.

Meni bu nashrda ishimning jamoatchilik uchun ahamiyatga ega ekanini his qilish ushlab turadi. Shuningdek, rivojlanish, yangi mavzularni sinab ko‘rish, ularga chuqurroq kirish va turli sohalardan bo‘lgan qiziqarli, kuchli ekspertlar bilan tanishish hamda muloqot qilish imkoniyati ham muhim.

Gazeta‘da taxminan besh yildan beri ishlayman, ammo o‘zimni u bilan deyarli asos solingan paytdan beri birgadek his qilaman. Nashr jamoasi va hamkasblar qo‘llab-quvvatlashi menga yoqadi. Bizda hamma rivojlanishga, masʼuliyatli, ochiq va to‘g‘ri bo‘lishga intiladi.

Nashrda qolishimga sabab — «hayotda ham, suratga olishda ham yorug‘lik muhim» degan qarashga amal qilishim. Jamiyatga foyda keltirish, doim ham yoqimli bo‘lmagan mavzularni ko‘tarish, biroq eʼtiborni ijobiy va go‘zal tomonga qaratish men uchun muhim. Bularning barchasini Gazeta‘da bir vaqtning o‘zida qilish mumkin. Shu bois men ham, atrofimdagilar ham, jamiyat va mamlakatimiz ham yaxshiroq bo‘lib bormoqda.

Gazeta‘da taqiqlangan mavzular yo‘q. Bir ish kuni ichida yong‘inga guvoh bo‘lishim, yulduz bilan eksklyuziv intervyuda qatnashishim, adolatsizlikka duch kelishim, ko‘rgazmaga borishim, bir sutka o‘tib esa okean ortiga uchib, nomaʼlum joyda paydo bo‘lishim mumkin. Eng muhimi — batareya va xotira doim yetarli bo‘lsin.

Va bu hali hamma emas. Gazeta‘ning ingliz tili tahririyati muharrirlari ingliz tilidagi auditoriya uchun qiziq bo‘lgan materiallarni tayyorlashadi va tarjima qilishadi. Tijorat bo‘limidagi hamkasblarimiz reklama beruvchilarni topib, ular bilan aloqada bo‘lib turishadi, va shuning hisobiga sayt doimgidek ishlashi va rivojlanishi mumkin. O‘nlab insonlar ko‘p yillar davomida muallif, fotograf va ekspert sifatida tahririyat ishiga beqiyos hissa qo‘shib kelishmoqda. Ular orasida taʼlim sohasidagi ekspert Komil Jalilov, iqtisodchilar Behzod Hoshimov va Botir Qobilov, inklyuziv rivojlanish sohasidagi tadqiqotchi Dilmurod Yusupov, dizayner Azamat Shamuzafarov va boshqa ko‘plab kishilar bor. Fotograf Husniddin Ato Gazeta ochilganidan buyon tahririyat bilan hamkorlik qiladi, oxirgi yillarda esa o‘zining ko‘plab shogirdlarini ham ishga jalb qilmoqda. Ko‘plab sobiq xodimlarimiz boshqa tahririyatlarda, kompaniyalarda va tashkilotlarda ishlashadi. Biz har bir kishidan ularning ishtiroki va qo‘llab-quvvatlagani uchun chuqur minnatdormiz.

Fotosuratlar muallifi: Yevgeniy Sorochin.

Matn va grafik materiallarga bo‘lgan barcha huquqlar Gazeta tahririyatiga tegishli. Gazeta internet-nashri saytida eʼlon qilingan materiallardan foydalanish shartlari bilan quyidagi havolada tanishishingiz mumkin.

Qiziqarli narsalarni bilasizmi? U haqida boshqalarga aytib bermoqchimisiz? O‘z hikoyangizni sp@gazeta.uz elektron manziliga yuboring.