“1960-yillar oxiri edi. Dadam ham universitetda oʻqib, ham poyabzal fabrikasida ishlar, kechqurun uyda oyoq kiyim tayyorlab, Qoʻyliqda yashirincha sotib kelardilar. Ochiq sotish mumkin emasdi — qoʻlga tushib qolganning boʻyniga jarima ilib, qamatib yuborishlari hech gap emasdi. Universitetni tamomlaganlaridan keyin oʻz mutaxassisliklari boʻyicha ishga kirib, kosiblikni tashladilar. Men esa bu kasbni mahkam tutdim”, — deb eslaydi Baxtiyor Valiyev.
U maktabni bitirgunicha ustaxonalardan buyurtma olib, uyda poyabzal tayyorlab yurgan, keyin sexlarda malaka oshirgan. Armiyaga borib kelgach, ogʻaynilari bilan birga issiqxonachilik bilan shugʻullanib koʻrgan, ammo bundan foyda chiqmagan. Kayfiyatsiz yurgan kunlari “Ishing yurishmasa, otangning kasbini qil” degan maqol miyasida aylanaverib, yana kosiblikka qaytgan. 1995-yili kosib doʻstlari bilan kelishib, nisbatan kattaroq sex ochgan. Ish yurishgandan yurishgan — shu sex ortidan bir yilda imoratlarini bitirib, mashina ham olgan.