Hukumatning 1999-yilgi
qaroriga asosan, 2005-yilgacha yana yuzlab trolleybuslar olib kelinishi kerak edi. Nafaqat Toshkentda, balki O'zbekistonning boshqa shaharlarida ham trolleybus tarmoqlari rivojlantirilishi ko'zda tutilgandi. Ammo nimadir bo'ladiyu (nima bo'lganini hech kim bilmaydi), elektrotransport rivojiga e'tibor birdan susayadi.
Trolleybus zavodi qurilishi to'xtatiladi, Chirchiq, Guliston, Qo'qon, Termiz, Qarshi va Navoiyda trolleybusni yo'lga qo'yish loyihalari bekor qilinadi (bekor qilinayotgan vaqtida Navoiydagi loyiha 90 foizga tayyor edi, Buxoro-Kogon trolleybus yo'li esa ishlayotgandi). Yangi troleybuslarni sotib olish shartnomalari ham yo'qqa chiqadi. Toshkentdagi trolleybus depolari birin-ketin yopila boshlaydi.
2010-yilga kelib Toshkent trolleybusi mashinalari asosan eskirgan, yo'lovchi oqimi katta bo'lgan magistral liniyalari yopilgan, talabgir yo'nalishlar bo'yicha yo'lovchi tashimaydigan, umuman olganda, tugatilsa ham birov sezmaydigan bir transportga aylantirib bo'lingandi. 2010-yilning 29-aprel kuni ishga chiqqan, depo raqami 2567 bo'lgan 6-yo'nalishdagi mashina Toshkent tarixidagi (hozircha)
so'nggi trolleybus hisoblanadi.