2008 йили «туғилибоқ бўғилган» ижоди орадан саккиз-тўққиз йил ўтиб қайта кўз очишига 2016 йилдан сўнг Ўзбекистонда юзага келган эркинлик муҳити сабаб бўлганини, айнан шу даврда унинг ичидаги қўрқув чекина бошлаганини Шаканинг ўзи ҳам тан олади.
«2016 йилнинг охирларида Instagram, YouTube’да ўзбекистонликларнинг дадил, танқидий чиқишларини пайдо бўлди. Кейинроқ Sanjay’нинг қўшиқларини тинглагач, менда ҳам ички бир ирода шакллана бошлади. Айнан Sanjay’нинг ижоди маълум маънода мени илҳомлантирган, куч берган, дейиш мумкин.
Эркинликни, янгиликларга очиқлик руҳини ҳис қилгач, «Ҳа, энди мен ҳам қўшиқларимни эълон қилсам бўларкан», деган қатъий қарорга келганман. 2018 йили «
Зулуклар» қўшиғим эълон қилиниши билан тармоқларда жуда тез тарқалди, омма уни яхши қабул қилди. Бу эса менга янада куч берди.
Тан олиш керак, 2016 йилдан кейин Ўзбекистонда эркинлик шамоли эса бошлади. Бу гапларим кимгадир сийқа ё маддоҳликдек кўриниши мумкин. Аммо, бироз бўлса-да, сўз эркинлиги берилгани ҳақиқат».