Зардуштийликнинг энг қадимги ёдгорлиги — Чилпиқ қалъасининг ёши 2200 йилдан ортиқ. Чилпиқ - табиий юмалоқ тепаликнинг тепасида жойлашган, баландлиги 15 метр ва диаметри 65 метр бўлган томсиз думалоқ минора. Зардуштийлар ундан ўлганларни кўмиш учун фойдаланган. Қолганлари минорада йиртқич қушларга ем бўлиш учун қолдирилган. Кейинчалик суяклар тупроққа кўмилган сопол идишлар — оссуарийларга тўпланган. Ушбу дафн усули зардуштийлик фалсафаси билан боғлиқ бўлиб, у ўликлар чириги билан ерни булғашни тақиқлаган.
Бу ерда жамоа кэмпер — ғилдиракли уйда бутун Осиё бўйлаб саёҳат қилаётган австриялик сайёҳлар — Том ва Стефани билан танишди. Зардуштийлик ёдгорлиги ёнида улардан бошқа ҳеч ким йўқ эди, чунки сайёҳлик мавсуми тугаганди. Уларнинг сўзларига кўра, германиялик дўстлари уларга бу диққатга сазовор жойни тавсия қилган:
«Биз Орол денгизида, Мўйноқда бўлдик. Қуруқ қум остида қайиқларни кўриш жуда қайғули эди. Бу жой, Чилпиқ минораси 2000 йилдан ортиқ вақтдан бери мавжудлигига ишониш қийин».
Дастлаб минорага тепаликда ўйиб ясалган зинали 20 метрлик зинапоя олиб борилган. Минора пойдеворидан дарё томонга ўтиш йўли бўлган. Минора атрофида ва унинг ичида сопол ва тош оссуарийлар топилган бўлиб, уларнинг баъзиларини бугун Нукус ва Тошкент музейларида кўриш мумкин.
Реклама ҳуқуқлари асосида.
Бу ерларга араблар келгач, минора қайта қурилган, кейин эса IХ-X асрларда Қадимги Хоразм гуллаб-яшнаган даврда қайта қурилган. Бир қатор тадқиқотчиларнинг фикрича, хоразмликлар Чилпиқдан Хоразмшоҳлар давлатининг бошқа қалъалари қаторида сигнал ва мудофаа минораси сифатида фойдаланган. Чилпиқ Қорақалпоғистоннинг энг ёрқин диққатга сазовор жойларидан бири бўлиб, унинг тасвири ҳатто республика гербига ҳам туширилган.